بررسی کتونی آدیداس آدیزیرو پرایم ایکس 2 استرانگ ( Adidas Adizero Prime X 2 Strung )

قرار بود کفش پرایم ایکس به عنوان کفش مسابقه ماراتن آدیداس معرفی شود، اما هنگامی که فدراسیون جهانی دوومیدانی اعلام کرد که مسابقه با کفش‌هایی که ارتفاع  کفشان ( لژ ) از 50 میلی متر بیشتر است ممنوع است، شرکت مجبور شد کفش آدیوس پرو را ایجاد کند که ارتفاع کمتری داشت. ما خوش شانس بودیم زیرا آدیداس تصمیم گرفت که پرایم ایکس را برای مصرف کنندگان عادی روانه‌ی بازار کند.

به نظرم پرایم ایکس یکی از منحصر به فردترین و خوشایندترین کفش هاییست که می‌توانید خریداری کند و من عاشق دو نسخه‌ی قبلی‌اش بودم. تنها ویژگی‌هایی که در این کفش‌ها نپسندیدم ناپایداری ناشی از زیاد بودن ارتفاع کف کفش و تنگ بودن قسمت میانی/ عقب آن‌ها بودند. علاوه بر این وزن آن‌ها نیز از سایر کفش‌های مسابقه بیشتر بود، اما برای من وزن مهم نیست.

آدیداس آدیزیرو پرایم ایکس 2 استرانگ در واقع سومین کفش از دسته کفش‌های پرایم ایکس است. نسخه‌ی سال قبل با نام پرایم ایکس استرانگ از زیره ی میانی و بیرونی مشابه نسخه‌ی اصلی برخوردار بود و رویه‌ی آن بروزرسانی شده بود. رویه‌ی استرانگ خیلی راحت‌تر از رویه‌ی نسخه‌ی اصلی بود، اما این راحتی باعث افزایش چشمگیر قیمت هم شده بود.

پرایم ایکس 2 ، 10.4 اونس (295 گرم) وزن دارد، که به میزان قابل توجه 1.4 اونس (40 گرم) از نسخه‌ی قبلی سنگین‌تر است. ارتفاع کف در قسمت پاشنه کماکان 50 میلی متر است، اما پنجه 3 میلی متر بالاتر است. ارتفاع پنجه در کفش فعلی 43 میلی متر است و قیمتش همچنان 300 دلار می‌باشد.

اولین استفاده‌ام از این کفش یک تمرین سرعت با برنامه‌ی تمرینی 3 * 2 کیلومتر بود. من می‌توانیم سریعاً اعلام کنم که این کفش را بیشتر از دو نسخه‌ی قبلی پسندیدم. پایداری بیشتر تفاوتی بود که بیش از بقیه جلب توجه می‌کرد. پایین آمدن پا خیلی با ثبات‌تر بود و عبور از گوشه‌ها خیلی راحت‌تر انجام می‌شد.

هر مرحله تمرین به اندازه 15 ثانیه در کیلومتر سریع‌تر از چیزی بود که قبل از دویدن پیش بینی می‌کردم، و تأثیر چشمگیر در افزایش سرعت که در مدل‌های قبلی وجود داشت هنوز احساس می‌شد. همچنین پنجه به خاطر افزایش ارتفاع کمی نرم‌تر به نظر می‌رسید.

از اینکه نمی‌توانستم قابلیت فنری پنجه که به خاطر قرار دادن لایه نرم انرژی بین دو لایه‌ی دیگر ایجاد شده بود را احساس کنم کمی ناامید شدم. من برای بهره مندی از این ویژگی بیشتر از هرچیز دیگری هیجان زده بودم، اما به هر حال از عملکرد کُلی پرایم ایکس 2 در اولین دویدن شگفت زده بودم.

رویه‌ی بافتی کفش آدیداس آدیزیرو پرایم ایکس 2 استرانگ

در حال حاضر رویه‌ی بافتی پرایم ایکس 2 از یک ساختار نیم پوتینی برخوردار است ، و یک زبانه‌ی بافتی نیز به سایر بخش‌های رویه متصل می‌شود. بخش بافتی رویه از هزاران الیاف نرم در هم تنیده تشکیل شده است. من این رویه را به شدت راحت می دانم، اما تنفس پذیری به اندازه سایر کفش‌های مسابقه مطلوب نیست.

بررسی کتونی آدیداس آدیزیرو پرایم ایکس 2 استرانگ

من رویه‌ی کفش پارسال را ترجیح می‌دهم زیرا تثبیت پا را به نحو بهتری انجام می‌داد. در نسخه‌ی جدید به خاطر زبانه‌ی بزرگتر پا تحت فشار نیست و البته پاشنه کمی شُل است. پاشنه هرگز لغزش بیرون نمی‌زند اما در تمامی دویدن‌ها متوجه این شُل بودن شدم.

شما نمی‌توانید در حالت عادی در رویه‌های پوتینی بندها را به سبک دونده‌ها ببندید، اما آدیداس کفش پرایم ایکس 2 را به شکل هوشمندانه‌ای مهندسی کرده است بگونه ای که دو قطعه‌ی پلاستیکی به بخش خارجی رویه متصل می‌شوند و هر کدام شامل دو حفره هستند. بنابراین شما امکان بستن بند به روش مخصوص دونده‌ها را بدست می‌آورید. من باید بندها را به روش دونده‌ها ببندم، و در غیر اینصورت کفش شُل خواهد بود.

اندازه‌ی کفش بیشتر از نسخه‌ی سال گذشته با سایز مطابقت دارد – فضای درون رویه کمتر است اما کماکان توصیه می‌کنم که سایز عادی خود را تهیه کنید. این یکی از رویه‌های کفش‌های مسابقه است که تطبیق پذیری خوبی دارد و لذا برای دویدن‌های طولانی و پاهای پهن مناسب است. در رویه‌ی پرایم ایکس 2، مثل کفش‌های قبلی از هیچگونه مواد بازتاب دهنده‌ای استفاده نشده است.

زیره ی کفش آدیداس آدیزیرو پرایم ایکس 2 استرانگ

پرایم ایکس 2 با ایجاد پنجه فنری پُرتحرک و شکل هندسی گهواره‌ای ، از ارتفاع کف 50 میلی متری‌اش نهایت استفاده را می‌برد. این باعث می‌شود پای شما در سرعت‌های زیاد به سمت جلو هدایت شود.هرچقدر زیره میانی ضخیم‌تر باشد، ناحیه پنجه فنری در سطح بالاتری قرار می‌گیرد.

شما می‌توانید در مرحله بالا آمدن پنجه، روی انگشتان پا فشار بیاورید و انحنای کاملاً گهواره‌ای شکل را فعال کنید. این مهم‌ترین دلیل برای سریع تلقی شدن پرایم ایکس 2 محسوب می‌شود.

مطلب مرتبط:

معرفی و بررسی کتونی آدیداس اولترابوست لایت ( Adidas Ultraboost Light )

پایداری بیشتر خصوصیت جدید این کفش است که مورد پسند من واقع شده است. این پایداری به خاطر استفاده از فوم اضافه در زیر قوس کف پا ایجاد شده است، که در نسخه‌های قبلی به صورت شیار بُرش خورده طراحی شده بود. قسمت‌های میانی و عقب کفش نیز پهن‌تر از کفش‌های قبلی هستند و لذا این کفش برای دوندگانی که روی پاشنه فشار می‌آورند یا چرخش پای زیادی دارند مطلوب می‌باشد.

من متوجه شدم که پرایم ایکس 2 به خاطر استفاده از تعداد بیشتری از لایه‌های تثبیت کننده برخورد گام به زمین، در دویدن‌های طولانی بهتر از نسخه اصلی عمل می‌کند. علاوه بر این، به این نتیجه رسیدم که تعویض تکیه گاه‌های انرژی با لایه‌های کربنی عادی موجب افزایش پایداری کفش می‌شود.

دو لایه در ساختار پرایم ایکس 2 بکار رفته‌اند: لایه فوقانی از طول کاملی برخوردار است و از جنس الیاف کربن می‌باشد. لایه پایینی نیز 4/3 طول را پوشش می‌دهد و با الیاف کربن ترکیب شده است. هسته انرژی که یک فوم نرم‌تر است بین این دو لایه قرار می‌گیرد. طبق توضیحات آدیداس هسته انرژی در مقایسه با لایت استرایک پروی عادی برگشت انرژی بیشتری دارد اما من متوجه تفاوت چشمگیری نشدم.

من تمایل دارم که هسته انرژی نرم‌تر باشد زیرا من فقط 60 کیلوگرم وزن دارم ، و در هنگام بالاآمدن پنجه فشردگی و حرکت فنری برگشتی آن را احساس نمی‌کنم. اما متوجه هستم که دوندگان خیلی سنگین‌تر از من وجود دارند و اگر هسته انرژی خیلی نرم باشد، لایه‌ها پس از اعمال فشار به یکدیگر برخورد می‌کنند.

بررسی کتونی آدیداس آدیزیرو پرایم ایکس 2 استرانگ

پرایم ایکس 2 با داشتن یک زیره میانی ضخیم و 2 لایه کربنی قرار داده شده در داخلش، سفت‌ترین کفش موجود در بازار است و زیره میانی انعطاف پذیری بسیار کمی دارد. این باعث می‌شود که انحنای گهواره‌ای این کفش ، در مقایسه با کفش مسابقه حاوی لایه انعطاف پذیر، عملکرد به مراتب موثرتری داشته باشد.

پرایم ایکس 2 با وزن 10.4 اونس (295 گرم) سنگین‌تر از تمامی کفش‌های بهینه سازی شده برای مسابقه موجود در بازار است، اما من در مسافت‌های کوتاه / متوسط به وزن اهمیت نمی‌دهم. برتری که به خاطر سیستم افزایش سرعت بدست می‌آورم، افزایش وزن کفش را جبران می‌کند. طولانی‌ترین دویدنی که با این کفش با سرعت مدنظر ماراتن داشتم 30 کیلومتر بود. در 3/2 اول مسیر توجهی به وزن نداشتم، اما در 10 کیلومتر آخر پاهایم خسته شدند و مجبور شدم برای تکمیل تمرین به شدت به خودم فشار بیاورم. این کفش در سایر دویدن‌ها از جمله صعود از سربالایی، دویدن‌های آهسته، دویدن‌های یکنواخت و دویدن‌های تناوبی عملکرد عالی داشت.

لاستیک بکاررفته در زیره بیرونی پرایم ایکس 2 اصلاح شده است. اکنون از همان لاستیک سنباده‌ای سراسری (یک نوع لاستیک تخصصی) که در آدیوس پرو وجود دارد استفاده می‌شود. نحوه برخورد به زمین در این نوع لاستیک در 150 کیلومتر نخست عالی است، اما بعد از آن با افت کیفیت روبرو هستیم. علاوه بر این، لاستیک بکار رفته در این کفش خیلی نازک‌تر از لاستیک سراسری عادی است، لذا گسترش ساییدگی و رسیدن آن به فوم زیره میانی سریع‌تر رخ می‌دهد. من دقیقاً بعد از بارندگی با این کفش دویدم، و لذا مسیرها همچنان خیس بودند، اما نحوه‌ی برخورد زیره بیرونی به زمین بسیار مطلوب بود.

جمع بندی کفش آدیداس آدیزیرو پرایم ایکس 2 استرانگ

من تا این لحظه 92 کیلومتر را با پرایم ایکس 2 طی کرده‌ام، در حالیکه برای نوشتن مقالات فقط باید 80 کیلومتر را طی کنم. این نشانه ایست از اینکه چقدر از دویدن با این کفش لذت می‌برم.

نسخه‌ی جدید کفش پرایم ایکس 2 دارای خصوصیاتی همچون کف پهن‌تر و پنجه نرم‌تر است و من آن‌ها را می‌پسندم، اما چیزهای دیگری هم هستند که از آن‌ها راضی نیستم: شل‌تر بودن رویه ، افزایش وزن و نازک‌تر شدن لاستیک زیره بیرونی چند نمونه از این کمبودها هستند.

من کماکان بر این عقیده‌ام که نسخه فعلی در مجموع نسبت به نسخه قبلی ارتقا پیدا کرده است، زیرا استفاده از این کفش راحت‌تر می‌باشد. پایداری این کفش خیلی بیشتر است و نیازی نیست که روی نحوه‌ی پایین آمدن پا تمرکز کنید. این کفش با طیف وسیع‌تری از دوندگان سازگاری دارد.

پرایم ایکس 2 کفش واقعاً جالبی است، اما قطعاً ارزش 300 دلار را ندارد ، و اگر پول برای شما مهم است (برای اکثر دونده‌ها اینگونه است)، کفش‌های بهینه 250 دلاری همچون نایک راکت ایکس 2، ویپر فلای 3 و آدیوس پرو 3 به مراتب ارزشمندتر هستند. این یک کفش مکمل برای دونده هاییست که یک کفش ماراتن را در اختیار داشتند و دنبال کفش متفاوتی هستند.

در ارتباط با عملکرد، احساس می‌کنم افزایش سرعت پرایم ایکس 2 بیشتر از هر کفش دویدن دیگری است که در بازار موجود است، بنابراین به طور جدی به پوشیدن آن برای ماراتن بعدی‌ام که دو هفته دیگر برگزار می‌شود فکر می‌کنم. وزن بالای این کفش، بزرگ‌ترین دغدغه‌ام برای استفاده از این کفش است، و این کفش به اندازه 3 اونس (85 گرم) نسبت به کفش‌های ماراتن عادی سنگین‌تر است. یک دونده معمولی، ماراتن کامل را با 40 هزار گام به پایان می‌رساند. اگر 3 اونس وزن اضافه را در طول ماراتن روی هر پایم حمل کنم، 3402 کیلوگرم مازاد را حمل خواهم کرد و مطمئن نیستم که افزایش سرعت بدست آمده بتواند این اضافه وزن را خنثی کند.